I po cóż Ci to....
I po cóż ci to było...
uwierzyć w marzenia,
serce ze snu się zbudziło
teraz z bólu umiera.
I po cóż ci to było...
uwierzyć w twoje słowa,
fikcją wszystko się okazało
ciało teraz tęskni, szlocha.
I po cóż ci to było...
przyszłość tak planować
teraz tylko cicho, głucho
uczy się w samotności konać.
wybrane z zeszytu...
autor
KRYLA
Dodano: 2008-03-14 09:14:00
Ten wiersz przeczytano 642 razy
Oddanych głosów: 25
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
Piękny wiersz.Przejmujący. Zwłaszcza końcówka wiersza
daje do myślenia. Wiersz choć w swej tematyce poważny
swoją formą bardzo lekki i płynny.
Skłania do refleksji.
Bardzo dobry wiersz.
Pięknie...aż mnie zatkało... opowiada po trosze moją
historię
Piękny wiersz. Z wyraźnym i czytelnym przesłaniem. Z
przyjemnością zostawiam głos i pozdrawiam, Emi...
Myśle żekażdemu potrzebne jest potknięcie,żeby
zrozumiałbo inaczej sie nie nauczy i właśnie po to
było to jemu potrzebne.gratuluje otwartości spojrzenia
i wyobraźni,głosuje z przyjemnością.
Wiosna osuszy smutku łzę...uwierz w jej
magię...pięknie przekazany klimat odczuć.
właśnie po to o czym piszesz.. i będzie pewnie jeszcze
nieraz, kiedy znów uwierzysz w marzenia i będziesz
pełna planów na przyszłość :)
hmm... i po coz Ci to bylo.... no wlasnie , a moze po
to by sie z tego czegos nauczyc? Krysiu glowa do
gory .... bedzie jeszcze radosnie w Twoim swiecie
uklon Bogna
Własnie tak, trudno w miłości cos planować , dzisiaj
jst a jutro przyska jak bańka mydlana. Zostaje smutek
i pytanie - dlaczego odeszła. Cieszmy sie więc chwila,
może być ulotna.Ciekawe spojrzenie na temat
"I po cóż ci to było?" - ileż razy zadajemy to samo
pytanie? ...wiersz piękny!
I po cóż Ci to było uwierzyc w marzenia ... i po cóż
Ci to było przyszłość tak planować.. - smutek, ból"
bije "z wiersza,
zawiodłaś sie niestety a to boli, ale uwierz jutro
będzie lepszy dzień.
Ładnie napisany, ładne rymy, przyjemnie się czyta więc
plusik.
jesteśmy tylko ludźmi, popełniamy błędy i uczymy się
na nich
Myślę że po coś napewno to było, każda miłośc, porażka
cierpienie czekoś nas uczą, może by nie popełniac tych
samych błedów, wiersz twój przepełniony
bólem...dobrze że to stary wiersz mam nadzieję żę w
tej chwili słońce świeci nad twoim życiem
czy można zaplanować przyszłość..chyba nie..często
życie staje się fikcją...ładnie napisany wiersz
..smutek z niego przebija..