Po jabłonią

Wspomnienia wciąż świeże, tylko Ty jakiś wczorajszy...

Pod jabłonią leżeliśmy.
Nasze oczy zwrócone ku górze
ukradkiem szukały siebie.
Krwista czerwień dzikich jabłek
ściekała na nas jak wzburzony wodospad.
Udawaliśmy, że nie wiemy tego
co wiedzieć powinniśmy.
W powietrzu unosił się nasz zapach.
Namiętność, pożądanie
obojętność i obowiązek mieszały się ze sobą.
Łatwo można było oddzielić
moje uczucia
od Twoich.
Nie chciałeś mnie.
Wtedy, zauroczona chwilą nie wiedziałam co robię.
Zaufałam Ci bezgranicznie.
A Ty?
Czarowałeś, uwodziłeś...kłamałeś.
Teraz już wiem to, co powinnam wiedzieć wtedy,
gdy pod jabłonią leżeliśmy.

..tylko nie pamiętam czy to była jaboń.

autor

Karola120

Napisany: 2008-04-03 Dodano: 2008-04-10 14:17:16

Ten wiersz przeczytano 617 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie