Po łąkach zapach szedł...

Po polach,łąkach,lasach
zapach szedł,
a za nim zachód mknął,
i jeszcze się ścigają,
dalej...dalej...dalej...
A ja jak cieć za nimi,
za tymi polam,łąkami,
lasami idę.
Za tym zapachem
śpieszę.

I nieprzytomnie biegnę...
Ktoś woła,
płacze za mną,
nie wierzy jeszcze
że za tymi zachodami,
tam, gdzie widnokręgu skraj
za polami,lasami,
te same łąki pachnące
ziołami i kwiatami,
ta sama wieczność leży.

....do końca świata....a może dłużej...?

autor

duszek1

Dodano: 2007-04-26 09:13:14

Ten wiersz przeczytano 1838 razy

Oddanych głosów: 29

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie