Po nas przyjdą inni
po nas przyjdą inni
smuga światła wnika w ciemność
dokoła mur i zapach przeszłości
my z innej epoki podziwiamy kunszt
pracy ludzi i milczymy zamyśleni
w historii na kartach zapisane ich
dzieje
budowali zamki obronne fosy
z mostem zwodzonym i wieże wysokie
idziemy przez ten most kołysze nurt
rzeki
my z innej epoki a tak zagubieni
unikamy słonecznych promieni
niech nikt nie widzi naszej twarzy
w krętych korytarzach drga blada łza
na kamiennej krypcie zatarte epitafium
mijają stulecia to teraźniejsze niknie
w krokach znikających przed i za nami
po nas przyjdą inni by budować przyszłość
autor
NiebieskaDama
Dodano: 2019-11-01 11:42:00
Ten wiersz przeczytano 862 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (26)
tak... po nas przyjdą inni :) pozdrawiam miło
dobre refleksje
Pozdrawiam
dziękuję Zosiak,Jacek1972...miło Was pozdrawiam
Wszystko przemija co było to wiemy co czeka przyszłe
pokolenia .Raczej łatwiej imm nie będzie.Smutna
Melancholia i bardzo dojrzała pozdrawiam
serdecznie:)))
"po nas przyjdą inni"
Nie inaczej.
Pozdrawiam.
Dziękuję Kropla47,,Sławomir.Sad,Zyleta..serdecznie Was
pozdrawiam
Z refleksją zostawiamy po sobie kilka wierszy, z
nadzieją na pamięć.
Pozdrawiam
Mądre, ale pełne smutku refleksje ma temat przeszłości
i nas w teraźniejszości. To wiersz o przemijaniu
naszego pokolenia, jednego z nielicznych w historii
ludzkości.
Po nas przyjdą następni, lecz czy przyszłość będzie
lepsza, niż teraźniejszość???
Pozdrawiam serdecznie Danuto.
Świetny wiersz, bardzo na czasie;)Pozdrawiam.
Dziękuję Kobalt....pozdrawiam
My tylko musimy im coś zostawić, bo nie będą mieli na
czym i co budować.
:)
Pozdrawiam. Z podobaniem za wiersz!