Po prostu my...

Cisza
tykanie nieśmiertelnego zegara
słonecznik z podniesiona głową
jakby na przekór światu-
Na przekór mnie
latarnie za oknem zgasły
dając komuś szansę na zmianę historii
patrzę w niebo-
tysiąc gwiazd
ciebie tam nie ma
chociaż wczoraj...
Twoja obojętność
tak przerażająca
jak śmierć
dziecka na sznurku
czyjeś słowa
czyjeś łzy
nieprzerwana cisza
zegar który nas dzieli
nieustannie
po prostu my...

autor

samotna

Dodano: 2006-09-21 17:34:20

Ten wiersz przeczytano 392 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie