Po ruinie życia
Schodząc po ruinie życia
szukając własnego - bycia...
Wołając głuchą ciszę,
w ciemności siedząc do Ciebie piszę
Kartki już spisane
łzami zamazane...
serce tęskniące,
o pomoc wołające.
Chciałabym, abyś wiedział...
Proszę!
Niech serce Twoje spojrzy choć
raz - na złamane serce moje!
autor
skromna
Dodano: 2007-03-18 11:45:49
Ten wiersz przeczytano 473 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
zlamane serce, ruina zycia - kiepskie banaly; rownie
kiepskie rymy (zycia - bycia, teskniace - wolajace)