pobrudzona

dla M, a właściwie przez M...

przepraszam
za te swoje głodne oczy,
za próbę nasycenia się
twoją pewnością
i za zachwyt nad tobą
przepraszam

dziękuję za twoją śmiałość
i równie nieśmiały wysiłek
by nauczyć mnie asertywności?
i za to, że czasami nie bywam ci obojętna?
otwierasz dawno już przeszłością zapisane karty...

wyraźnie czuję tlący się płomień
siły
nie pozwól mu zgasnąć
proszę

zasiałam ziarno
teraz potrzebuję deszczu
i wcale nie po to
by ugasił niespożyte pragnienia...

czy moja natura kiedyś będzie dzika?
i czy nauczę się kierować instynktem?
czy będę kiedyś nieświadomie spontaniczna?
i nad wyraz w tym prawdziwa ?

potrzebuję twojej akceptacji
i chyba miłości
byś ukochała mnie jak dziecko,
które nigdy nie zaznało kochania?

czy widzisz jak
niemo krzyczę do ciebie byś wzięła mnie w ramiona?
ugłaskała? nieporadne uczucia
i potargane włosy?

nie mów,
że ta gra jest zbyt ryzykowna
nie próbuj wyperswadować
własnych uczuć
z jeszcze bardziej własnego serca
nie porzucaj siebie
nie uciekaj
i tak cię dogonią prędkie myśli...
to
nieuchronne
nieuniknione
nieludzkie?

wiesz?
tęsknię?
tak bardzo i tak łapczywie
że aż czuję się pobrudzona
plamą namiętności
i nie potrafię być czysta?
przepraszam?

ja...
czasami
wieczorami
bywam?
targana namiętnościami?

autor

szeptem

Napisany: 2010-06-24 Dodano: 2010-06-25 00:04:35

Ten wiersz przeczytano 603 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie