Pobudka poezji
dlaczego budzić mam się o dwunastej
kiedy budzik wciąż jeszcze śpi
przecież poranek jest taki cichy
tylko gdzieniegdzie wróbel zaćwierka
autor
Dziadek Euzebiusz
Dodano: 2017-06-28 20:21:41
Ten wiersz przeczytano 464 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Coś z tymi zegarami i aniołami jest na rzeczy. Moja
rzeczywistość też w tym temacie skrzeczy - zegar robi
różne numery - zatrzymuje się, jakby chciał bym się
spóźniła na ważne spotkanie czy autobus, a potem
nadgania. I czym taki zegar się wytłumaczy? Co to
wszystko znaczy?
---
Skoro Ciebie budzi o północy, to zwyczajny anioł
poezji, zatem pisz co dyktuje.
jak cie ćwierkne to cie wróblica nie pozna
Śliczne mini.
a człowiek żyje
jak słowik
gdzie nie wszędzie spiewa
choć wróbli nam nie brakuje
ale tej nuty i tego słuchu
noc całą czy nad ranem
co ma 2/30 i słońca :) w:):):):)
tak też aniołów ma się
nawet gdy zapomnisz
nakręcić zegar
gdzie też po naprawie
jak wiersz
odbioru nie ma
tym bardziej chodu w:):)
witam Krzysztofie. Nie wiem czy wiesz... organizujemy
spotkanie 11.07.2017 godz.17,00 w Gdańsku Morena
Biblioteka ul. Wyrobka 5a. Masz rzut beretem. Więc
jeśli jesteś zainteresowany ... daj znać. Informacje
pod moim ostatnim wpisem. Pozdrawiam.
albo staż pożarna ciebie obudzi w:):)
Masz rację, nie ma to jak budzić się, słuchając śpiewu
ptaków. Zwłaszcza, kiedy i one lubią długo pospać. To
sama poezja. U mnie niestety świergolą już od 4 rano
:-)
Ale za to niebo jest wtedy poetycko różowe :-)
Pozdrawiam Cię, Krzyś.
Znam tych rannych ptaszków,tylko po co ?
można śmiało też o brzasku.