Pociąg

Składy ludzkiego życia kursują
Od stacji do stacji
Po torach ułożonych raz na zawsze
Od stacji studia do małżeństwo
Potem stacja dzieci, kredyt i korporacja
Utarte koleiny i schematy
Nikt z nich nie wyskakuje
Myślimy, że ludzkie życie jest jak pociąg
Potrzebuje żelaznych torów
Jedziesz w pędzie wraz ze wszystkimi
Zatłoczoną autostradą
I mówisz ciągle, że nie masz czasu
A jednocześnie mówisz: Moje życie, mój wybór
Nie wiadomo, dokąd biegniemy
Czy na pewno po szczęście?

autor

Katarzyna Chludzińska

Napisany: 2016-04-19 Dodano: 2016-10-03 22:43:30

Ten wiersz przeczytano 422 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie