Początek i koniec.

Dwa słowa na wiatr gdzieś prędko rzucone,
to co zaczyna-poczatek i jego kres- koniec.
Poczatek piękny bywa najczęściej,
a koniec smutny jak czyjeś odejście.
Gdzieś na początku życie sie śmieje
i daje każdemu jakąś nadzieję.
Koniec najczęściej bywa smutkiem,
bo życie i los drwią z nas okrutnie.
Nadzieje dane mieszają z błotem,
uczucia jak wicher rwą z łopotem.
Na strzępy je wszystkie rozrywają,
a potem z ironia sie uśmiechają
I patrzą.
Czy damy radę podnieść się z błota,
i skleić te strzępy, by nie było szkoda.
Jeżeli się uda radość w sercach gości,
lecz nigdy nie znasz dnia końca miłości.

autor

Dośka

Napisany: 2006-12-29 Dodano: 2006-12-29 00:54:22

Ten wiersz przeczytano 570 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie