Pod graniom

Z sentymentem o walorach górskich okolic ale i o sile
charakteru ludzkiego, który choć człowiek starszy -
pragnie pozostać młodym, niezłomnym. Ciepło
pozdrawiam.

Przepiękny refleksyjny wiersz...
Przeczytałam z przyjemnością i rozrzewnieniem.
Miłej niedzieli, życzę :)

Czas zmienia nas.
Mnie też czasem robi się na sercu "lutno".
A granie wciąż urzekają swoim widokiem i z tego należy
się cieszyć.
Z przyjemnością przeczytałam Twój wiersz Skoruso.
Cieplutko pozdrawiam :)

Znowu serducho lekko drgnęło przy czytaniu, oj
działają Twoje wiersze na nie. Z podobaniem -

Refleksyjny, piękny wiersz.
Wszystkiego dobrego Skoruso, zdrowia.

Dwie intensywne emocje- melancholia i nostalgia,
głęboko poruszają,
przepiękny refleksyjny wiersz,
gwara zachwyca,
z ogromnym podobaniem,
pozdrawiam serdecznie:)

Pięknie, gwarowo piszesz Jarzębinko,
choć smutek wyczuwam,
zdówka życzę,
pozdrawiam serdecznie :)

Czas nie stoi w miejscu.
Ale miłość jest taka sama.

Korekta:
* u mnie

Mam nadzieję, że to jednak nie jest ostatnia Twoja
grań...

Twoj wiersz osiagnal 'szczytow' piekna, Poetko.

U nie gor tez jest niemalo.

Pozdrawiam z uznaniem dla piora i gwarowego jezyka. :)

Przepiękny wiersz!
Gwara zachwyca, a wiersz w takiej stylistyce staje się
bezpośredni
( szczery ).
To prawda, że z wiekiem coraz trudniej chodzić po
górach, ale jak się już ten trud pokona, to góry
pięknie odpłacają...
Z wysokości gór krajobraz zachwyca i rozczula swoim
pięknem.
Serdecznie pozdrawiam

Pieknie ujęte.
Wiersz rozbudza wyobraźnię czytelnika.
Pozdrawiam
Marek

Po prostu pięknie.
A góry to magia; to majestat.

Pozdrawiam serdecznie :)

Coraz trudniej z wiekiem na te granie wpinać się,
zdrówka więc życzę :)