Pod prad- czyli jak polubić...

Patrzę prosto w Słońce
Stawiam pod prąd krok.
Kij ma dla mnie cztery końce.
W dzień chce ścieśnić rok.

Miłość? Tylko zakazana.
Ta co trwoni łzy.
W bezsilności, zagubiony.
Płynę w dal przez sny,

Zderzam się z uczuciem błogim.
Jak z żarówką ćma.
Lgnę do niego ,chociaż parzy.
Ten jaskrawy świat.


Oczy podrażnione żarem.
Powieki cisną łzy.
Jak mam w inną stronę patrzeć.
Gdy Jasnością Ty.

autor

ksiezyc

Napisany: 2009-04-13 Dodano: 2009-04-13 00:30:28

Ten wiersz przeczytano 395 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie