podeptane serce…

Po wybojach szło serduszko-po zasłużoną nagrodę.Bardzo
ładnie:-))

ile musialo wycierpiec to serduszko nim trafilo na
drogie co go pokochalo i ze soba zabralo

czasem wiele wycierpi nasze biedne serduszko,lekko
napisane o trudnych sprawach;)az chce sie czytać.

Pięknie:)Bo nic nie jest w stanie tak uzdrowić
obolałego serca jak opieka drugiego,za pomocą dawki
miłości.;)

Serduszko było bardzo chore i przyszedł ktos i je
uzdrowił.

Ileż się wycierpi takie małe serduszko zanim zazna
szczęścia.....

Brawo za piękny wiersz ... Vena skąd wiesz ,że ja o
sercach napisałam też?... naprawdę ...
życie pisze za nas wiersze...

Fantastyczny. Z lekka smutne ale jak waleczne i żywe
to serduszko, przepełnione nadzieją i wiarą o lepsze
jutro,aż w końcu dobrnęło do celu którym jest
miłość.Fantazja jednym słowem:)

Jakże przykre życie miało Twoje serduszko.
Cóż za potwór je tak maltretował?Cieszę się ,że
znalazło drugie które je chroni ,przytula i darzy
miłością.Należy się mu to ,jak Tobie duże uznanie za
ten miły wierszyk.

i to jest piekne w tym wierszu , za to tak
sponiewierane jest teraz bardzo kochane .

To prawda - dwa serca ze soba zlaczone-
" bija tonem dzwonu". Sliczny wiesz ..
jak wszystkie Twoje wiersze..

Nie depcze się serca nawet jeśli nie bije równo z
naszym.

Niby o ciężkich perypetiach, a tak ciepło i
serdecznie... bo wszystko dobre, co się dobrze
kończy:)

Bardzo mi się wiersz podoba pewnie go napisała miła
osoba...miła i szczęśliwa:) plusik ode mnie i trzymaj
tak dalej...

Zawsze tak jest,ze dwa serca sa sobie
przeznaczone,tylko musza sie odnalezc.Pogodny,ladny
wiersz i podoba mi sie dobre zakonczenie.