Podparci o laskę...
Podparci o laskę i już nie zdumieni
życiem,
Bo przecież już wszystko się
zdarzyło,
Nagle spotykamy swoje oczy...
Nawet milczenie nie potrafi
powiedzieć
Ile cierpienia zniosły nasze serca
Po to, by spotkać się i umrzeć...
Szukaliśmy siebie w gwiazdach,
Może zbyt daleko od siebie,
Może zbyt mało namacalnie...
autor
bossmat
Dodano: 2005-07-19 18:04:41
Ten wiersz przeczytano 395 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.