podróż

siedzę w autobusie nad głową tabliczka
miejsce dla matki i dziecka
przystanek kolejny zaliczam
zgodnie z rozkładem

tłok w przejściu do wyjścia
kilku pasażerów zdecydowanie wysiada
jeden się zastanawia

obrazy zza szyby migają
wesele i taniec do rana
brak pracy
poszukiwania
łzy i szczęście na przemian

przystanek
tym razem staruszek i dziewczynka mała
płakała

szarpnęło hamulec zapiszczał
poleciałam na szybę
zauważyłam włosy siwe i oczy bez blasku
słońce za chmury schowane

syk drzwi otwieranych zachęca
lecz to jeszcze nie mój przystanek
więc jadę dalej

żal mi tej małej
jej smutne oczy i głowa bez włosów
zbyt wcześnie wysiadła
nie zdąży dorosnąć

jej podróż skończona

autor

klusia310

Dodano: 2009-12-18 16:59:58

Ten wiersz przeczytano 365 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie