Poemat O Pająku

Żółw za oknem śpi jak suseł, świerszcz na skrzypcach brzęczy,
Puszczyk drapiąc małżowinę, łbem wokoło kręci.
Mucha lepi się do lepu, pająk sieci tka.
Myśli: - Nadmiar ma tupetu mucha. Mucha tudzież ćma.

- Ja się męczę, z wiatrem wespół, tworzę lepką sieć.
Mucha: bzzzyt, - ją ominęła. Leci sobie gdzieś.
Gdzie tu rozum? Gdzie logika? Co za durny łeb!
Bez korzyści dla nikogo, wpada głupia w lep. -

Już się stamtąd nie odklei, już stracona jest i... winna!
Ktoś zapyta: - A dlaczego? - No, bo pointa inna
Być by mogła, gdyby mucha trochę pomyślała:
Minąć lep i wpaść do sieci! - I tak zginąć miała!

Byłby kąsek, a tak ciągle kiszki marsza grają.-
Mucha bzyczy apetycznie, nóżkami machając.

- Nie. Nie pójdę po nią. - Myśli sobie pająk.
- Sam nie wdepnę w tę pułapkę! Niech inni wpadają!
Diabli wiedzą, czy ten lepik, gdzie wciąż brzęczy mucha,
I mnie także nie zatrzyma, lepiąc się do brzucha? -

Głupia sprawa, bo tuż obok, bardzo blisko sieci,
Zjawa jakaś, - myk! Przemknęła. I do świecy leci.
To ćma tłusta, zamiast w siatkę, wprost do ognia zmierza.
Pająk myśli: - Może jednak, będzie dziś wieczerza?

I miał rację stary wyga: płomień ćmę omotał.
Zaskwierczało, dymek poszedł i spadła z łoskotem.
Już zapomniał, że przeklinał muszą koleżankę.
Ruszył żwawo w stronę świecy: - Dziś zjem świeżą grzankę!

Ten poemat Adam sklecił, chociaż nie Mickiewicz. Jaki Adam, zapytacie? Adam Anusiewicz! :)))

autor

Coco Bongo

Napisany: 2006-10-14 Dodano: 2007-10-08 15:03:37

Ten wiersz przeczytano 1736 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie