poeta albo...
siedzi
w miejscu mijanym przez życie
dłonią kreśli obrazy
ludzi dążących do Światła
nie wiedzą o jego istnieniu
choć widzą każdego dnia
siedzi
człowiek proszący o nicość
o łaskę dla dłoni
dziecięce marzenie
chcę zostać artystą
siedział
w miejscu odkrytym dla świata
tworzył
aż umysł wyczerpał obrazy
gdzie jesteś...?
tutaj
tylko sam podążam ku Światłu
autor
Patusia
Dodano: 2005-04-07 13:48:39
Ten wiersz przeczytano 590 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.