Poeta piórem pisany
Rozebrać poetę na słowa
Ach jakaż będzie to mowa
Sens Życia z Miłością się splata
W słowa te dzień Radość wplata
Smutek też swoje trzy grosze dokłada
Na myśli poety zbyt często napada
Zwątpienie - dziwna, piękna pani
Serce tysiącem ostrych mieczy rani
Czasami do głowy też Pustka zagląda
Niewidoczna pomiędzy myślami się pląta
Nadzieja przepełnia duszę wciąż od nowa
W walce ze Zwątpieniem pomoc nieść
gotowa
Aż w końcu spragnione Natchnienie
nadciąga
Poetę do wiersza pisania pociąga
I oto gotowy już wiersz w rzeczy samej
Historii jest koniec tej piórem pisanej
Komentarze (1)
Witam. Bardzo fajnie ujęty temat. Pozdrawiam.