poeta też człowiek...
- tak poeta kraje , jak mu pióra staje...
poeta człowiek piszący sercem
on piórem kocha pieści całuje
krytyk uważa się za coś więcej
liryk zeń żaden - na nim żeruje
nie będę tutaj za nic przepraszał
kajał się wszystkim wobec i wszędy
jam tylko niwę poezji zraszał
cóż interpunkcja i drobne błędy
miejcie pretensje do twórczej weny
gdy was w szczegółach śmieszy czy nudzi
to nie są moje prywatne geny
to tylko dusza pcha się do ludzi
zatem poeci łapcie za pióra
i piszcie wiersze lepsze lub gorsze
niech was nie zraża krytyki góra
wszak krytyk bez was mknie na manowce
autor
yamCito
Dodano: 2009-04-19 11:08:05
Ten wiersz przeczytano 1068 razy
Oddanych głosów: 26
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (22)
Super wiersz. Podpisuję sie pod nim obiema rekami .
Piszemy co nam dusza zagra, a nie pod publikę i taka
prawda.
Tak poeta kraje, jak mu pióra staje :))))
Celny strzał i oby strzelać do krytyków właśnie piórem
częściej w taki sposób jak w Twoim wierszu-przyznaję
całkowicie rację..powodzenia
Piszmy :) to daje dużo radości a krytyka też jest
czasem potrzebna ale nie wolno się nią zrażać :)
Krytyka, choć przydatna, też ma swoje granice. Piszmy
więc według tego co nam w duszy gra, bo tego piękna
krytyk nie zrozumie ;) Pozdrawiam
Pozostaje mi zgodzić się całkowicie z przesłaniem tego
utworu.
Dokładnie tak! Piszemy z potrzeby serca, myśl ponad
formę i niech tak zostanie.