Poeto

Dajesz błogą ciszę snom,
blask przywracasz oczom.
Poranki w radość przyodziewasz,
powszedniość w barwne obrazy.

Chłonę twojej poezji artyzm
wszystkimi zmysłami.
Skanuję duszę ukrytą w wersach.
W wyobraźni maluję twój portret.

Jaki jesteś nieznajomy poeto?
Czy oczy twoje lazurem błyszczą,
czy jak bursztyn skrywają tajemnicę?
Nosisz czarne wąsy albo siwą brodę?

Pewnie wieczorami spacerujesz
w jasnym, miękkim swetrze.
Zadumany w niebo patrzysz,
szukasz słów nienapisanych jeszcze.

Nie wiem, ile masz lat i jak ci na imię,
lecz myślę, a nawet wiem to na pewno —
Duszę masz wrażliwą, wyobraźnię wielką,
fascynujesz, ukazując brzydotę i piękno.

Dla K.

autor

Halszka M

Napisany: 2022-07-29 Dodano: 2022-07-29 23:32:23

Ten wiersz przeczytano 3710 razy

Oddanych głosów: 96

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie