Poezja
Poezja jest miastem smutnych
albo jest miastem jeszcze smutniejszych
stąpam po bruku jego
i po ulicach co krok to ciemniejszych
ile jest żaru pod stopami mymi
tyle jest drogi którą nazwę moja
i tyle dobra i zła się przeważa
idę,stopami całuję kamienie
i myślą mierzę poezji mej cienie
Poezja jest miastem cichych kamieniczek
nocnych latarni
zaklętych uliczek
kawiarni,które czuwają od świtu
senne lecz całe skrojone z zachwytów
jest jak marzenia proste i dziecinne
i jak deszcz wysoki
który wystukuje w rynnę
twoje,moje kroki
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.