[ Poezji moment ]

Moment chwili, zaduma,
zastanowienie
i takie liryczne
duszy westchnienie,
przelane na papier
slowami, wersami...
piesni sie rodza,
zwane wierszami.

Poezji to moment,
cudowny, liryczny,
czasem figlarny,
czasem ekscentryczny,
moment poezji
jakze nam drogi,
wyzwala nasze
radosci, trwogi
i uczuc naszych gama
cala sie rodzi,
sonety, poematy,
nokturny plodzi.

Czuli na niedole,
zlosliwosci swiata,
bierzemy pioro,
zamieniajac sie w kata,
ironia wyszydzamy
co zle...zlosliwie,
aby dopiec bezmyslnosci,
biernosci dotkliwie.

Milosc wynosimy
ponad piedestaly,
slowami zarliwymi,
pelnymi chwaly,
milosc do ojczyzny,
do kobiety milosc,
miedzy kochankami
prawdziwa zazylosc.

Piekno przyrody
jakze przesliczne,
w slowach pelnych czaru,
cudowne, liryczne,
metafory drza,
jak slonca promienie,
gdy czujemy z przyroda
dziwne zespolenie.

O Poezjo, Poezjo,
rozwin skrzydel loty,
wyzwol z naszych serc
wyznania,tesknoty,
wyzwol slowa szczescia,
tajemne pragnienia,
dla powstania naszych piesni,
duchowego odrodzenia.

autor

Olenkamajka

Napisany: 2003-02-26 Dodano: 2007-02-08 00:44:58

Ten wiersz przeczytano 419 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie