Poezjo
Nie bój się Poezjo
ciszy o poranku.
Niech nie będzie w Tobie
łez, krzyku, hałasu.
Dziś pozwolę sobie
zadać Ci pytanie
dlaczego wkroczyłaś
w Serce skołatane?
Dlaczego pod Piórem
układają się słowa,
które płyną wolno,
kroczą niczym wdowa.
Pytam choć nie wiem
czy pytać Cię warto.
czy odpowiesz Poezjo
ciszą w zapomnieniu?
Czy pochylisz swe oczy
w poetyckim zbawieniu?
Lecz jednak pytam
Poezjo ma miła
odpowiedz czekam
pragnę wolną chwilą.
Komentarze (9)
Cisza jest potrzebna do tego,by można było tworzyć
wiersze.
Mogę się podpisać pod komentarzem Beatki.
Pozdrawiam Ciebie serdecznie:)*
Właśnie przydałaby Ci się,autorko, kultura pisania:
piszesz fatalnym stylem lekceważysz czytelnika nie
racząc wyjaśnić powodów pisania z dużej litery (i
jeszcze pouczasz o kulturze osobistej!). A bzdetem
jest m.in. to zdanie,które już przytoczyłem:
""Czy pochylisz swe oczy
w poetyckim zbawieniu?"
Jak można pochylać oczy. I to w poetyckim zbawieniu?
To jest bzdet nad bzdety i przyprawia o śmiech
homerycki.
Droga/i Jak pragnę zdrowia. Poezja to sprawa bardzo
indywidualna a wręcz intymna, nie ma w tym wierszu ani
jednej "bzdety". Każdy wyraża siebie w taki sposób
jaki uważa za słuszny, kryje w słowach tyle na ile nie
chce być odkryty przez czytelników. Pisane niektórych
wyrazów z dużej litery nie jest przypadkowe, ma swój
cel i powód o którym nie muszę się wypowiadać. Chętnie
przyjmuję wszelką krytykę, ale jest coś takiego jak
kultura osobista. Pozdrawiam. :)
Nie bój się Poezjo
ciszy o poranku.
Trafne spostrzeżenie, ta cisza jest niezbędna by w
chaosie myśli, słów oddzielić ziarna od plew.
Osobiście nie piszę poezja przez duże P bo choć jest
fascynująca nie jest podmiotem ale nośnikiem,
narzędziem do przekazywania różnych emocji. W tym
sensie może być zbawienna i pouczająca nazywając rzecz
po imieniu. Nie wnosi niczego co człowiek nie wnosiłby
swoją osobą, tym kim jest, kim pragnie być. Jego
osobowość jest w wierszach, w słowach i między
słowami.
Czujesz taką potrzebę to pisz i nie przejmuj się
krytyką:) Mnie ona nie jest w stanie zniechęcić do
przygody zwanej poezją, choć lubię robić sobie dłuższe
chwile przerwy na portalach poetyckich.
Pozdrawiam serdecznie:)
Nie ma pytań bez odpowiedzi.
Dlaczego poezjo z dużej litery wkroczyłaś w serce z
dużej litery piórem z dużej litery?
"Czy pochylisz swe oczy
w poetyckim zbawieniu?" - co to za bzdety? Całość do
przeróbki,bo niepotrzebnie śmieszy,zamiast budzić
jakiekolwiek refleksje czy uczucia. A tzw.komentarze
to zwykła podpucha,żeby uzyskać od autorki wzajemne
ciumkające "komentarze" i te idiotyczne
punkciki/głosiki.
Ciekawa refleksja.Pozdrawiam:)
Bardzo ciekawy wiersz. Milutko pozdrawiam.
Ciekawe pozdrawiam