W pogoni za piórkiem
Wystarczy zawsze pamiętać o tym,
że złote pióro jest tylko rzeczą,
a ominiemy wszelkie kłopoty,
które nam radość życia niweczą.
Przecież poetą nie ten zostanie,
który je wyrwie idąc po trupach,
lecz ten, co sobie zasłuży na nie
i kogo ludzie zapragną słuchać.
autor
krzemanka
Dodano: 2014-12-09 12:20:06
Ten wiersz przeczytano 2612 razy
Oddanych głosów: 60
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (64)
Trudno się nie zgodzić z treścią,
ale swoją drogą na beju bardzo mało jest takich osób,
poza tym nie wszystkie zostały, msz, otrzymane fiar,
bywa, że się pojawiły w dziwny sposób, zresztą sama
kiedyś Aniu o tym pisałaś, a tak poza tym, to jest li
tylko ozdobnik, wiadomo, że nie jest równoznaczny z
poziomem pisania, choć powinien, w moim odczuciu,
skoro jest system ocen, to powinien być sprawiedliwy,
ale z drugiej strony o gustach się nie dyskutuje.
Pozdrawiam, zerknęłam z ciekawości do archiwum :)
chodzenie po trupach zawsze źle się kończy.
Dziękuję Ignotus za dotarcie aż tutaj:) Pozdrawiam:)
definicja zpiórna
Nigdy nic dobrego nie wyniknie, jeśli do celu się
idzie po trupach.
Zgrabnie przemyciłaś w wierszu wciąż aktualny temat.
Puentując - nie stroszmy piórek i do piórek - póki są
- podchodźmy z dystansem.
Pozdrawiam krzemanko, dobrze, że znów jesteś i
wspierasz...duchowo :)
Duszkom piórka nie potrzebne
latają bez nich
to pewne
Mnie także miło Was widzieć:)
Dobrej nocy.
Dobry refleksjyjny wiersz:) Miło krzemanko że znowu
jesteś:)) Pozdrawiam z uśmiechem :))
jak miło widzieć Ciebie duszku ponownie:) pozdrawiam
serdecznie
Dzięki Doroto za komentarz i całuski:)) Miłego dnia.
Ot, święta prawda:)))) Całuski, Aniu:)
Dziękuję sabo za miłe słowa, ja także Ciebie
pozdrawiam:)
Dobrej nocy wszystkim.
Witam Cię Krzemanko, cieszę się, że jesteś. Pozdrawiam
bardzo serdecznie
:))