Pogrzeb

Na mej pustyni trzy ziarna piasku
pora już kończyć zamek na plaży
dwa i już prawie zasypiam
jedno i nie ma już Ciebie

kolejny raz wieją tu wiatry niemiłe
lecz nic nie kuję już w oczy
Spójrz kiedyś w niebo bezchmurne
może zobaczysz moje wspomnienie

nie kują już w oczy kruszyny
złociste ziarna nadziei
puste matowe źrenice
ostatnie tchnienie na ustach

przespałam już moją klepsydrę
a nie ma jej kto odwrócić
miliony ziaren upadło

prędzej czy później musi upaść
i tak jest zawsze..

autor

Vanity

Napisany: 2006-03-06 Dodano: 2007-03-11 17:41:28

Ten wiersz przeczytano 798 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Zimny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie