Pogrzebana w umyśle II

usłyszałam szelest
zamknięta w szczelinie strzępu twojej duszy
któą niegdyś jak okna otwierałam
patrzę na siebie z góry
widzę krzyk każdej części mojego ciała

zaciskam więc powieki
i odlatuję gdzieś w popłochu czerwonego balonika
jedwabną trumnę wysłaną przeszłością
otula niemy wyraz mojej twarzy
po którą przychodzą fiolety nocy
by nad nią czuwać

http://www.youtube.com/watch?v=12U-D5at2lw

autor

N!KA

Dodano: 2012-04-23 18:16:13

Ten wiersz przeczytano 455 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Biały Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie