Póki trwa noc
Pozwól się tobą nacieszyć,
miłością we śnie zrodzoną,
chwilą wyrwaną marzeniu,
w której chcę bardzo utonąć.
Bo kiedy dzień nas zastanie,
odejdziesz wraz z mgłą rozwianą,
wiatrem tęsknoty pędzona,
pragnieniu z ramion wyrwana.
I tylko łzy pozostaną,
z serca pełnego żalu,
do świtu, który nam kazał,
powrócić z krainy czarów.
autor
Sotek
Dodano: 2010-11-08 00:00:40
Ten wiersz przeczytano 1886 razy
Oddanych głosów: 100
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (55)
I tytuł też świetnie dopasowany:))) Jak dla mnie,
Rewelacja!!! "chwilą wyrwaną marzeniu,
w której chcę bardzo utonąć."
Bo kiedy dzień nas zastanie,......- pięknie....
Świt często wszystko zmienia "I tylko łzy pozostaną,
z serca pełnego żalu".
Wymarzona, wytęskniona, w śnie zrodzona, utulona.
A gdy ranek mnie obudzi, pójdę znowu między ludzi.
I w zmęczone spojrzę twarze, miłość była dziś mirażem.
Serdecznie pozdrawiam.
życzę aby chwila przeniosła się w jawę i marzenia sie
spełniły :)
"do świtu, który nam kazał,
powrócić z krainy czarów" oj, czasem faktycznie się
wstawać nie chce ;-) bardzo ładny wiersz :-)
Witaj Sotek...wiersz jak talala i chętnie się czyta,
niekiedy jednak to i tej kochanej nocki za mało, a po
takim śnie to ciężko się przebudzić...powodzenia
I tylko łzy pozostaną,
z serca pełnego żalu,,,(te łzy czasem to wszystko co
się ma....wartość istnienia mierzona kroplami
"pozwól się sobą nacieszyć "
Pięknie (+
Miłość jest świętym winem, płynącym z serca bogów do
serc człowieczych. Tylko tym smakuje wyśmienicie,
których serca wolne są od wszelkiej nienawiści.