POKOCHAJCIE NAS.
Różne sytuacje życiowe bywają, kataklizmy, tragedie, katastrofy, ileż to dzieciom radosnych dni zostało odebranych. Pomagajmy im.
Ileż to dzieci rodziców straciło,
Ileż to dzieci do Domów Dziecka pójść
musiało.
Dzieciństwa, prawdziwej miłości nie
zaznało.
Cóż taki los dorośli im zgotowali,
Dlaczego im domu rodzinnego stworzyć nie
umieli.
Stworzyć nie chcieli.
A może nie mogli.
Nieraz bieda stoi na przeszkodzie.
Nieraz brzydkie nałogi,
Narkomania, alkoholizm.
Nieraz śmierć, która nagle przychodzi.
Cierpią wtedy dzieci,
Dzieci nie chciane,
Dzieci nie kochane,
Dzieci osierocone.
Stwórzmy im dom.
Dajmy trochę ciepła.
Pamiętajmy o nich,
Pokochajmy je.
Wiedzcie Kochani, że wszystkie dzieci są
nasze.
Emitowany w telewizji program KOCHAJ MNIE, tak bardzo mnie wzrusza, że postanowiłam na ten temat napisać w Beju.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.