Pokój czterech pór roku

Bartku!

To się działo jednego dnia, wyobrażasz sobie?
Dzięki za zajrzenie i podzielenie się swoimi
odczuciami pod treścią wiersza.
Cieszę się!

Pozdrówki dla ciebie!
Sława!

Olu!
Przede wszystkim dziękuję, że zajrzałaś.
Już tobie tłumaczę, w ciągu jednego dnia - cztery pory
roku, wyobrażasz sobie?
Bo ja to na własnej skórze odczułem-:)Dosłownie
ujmując - parę dni temu, miałem okazję uczestniczyć w
tym całym pokręconym cyklu pór roku -:)
Ta "zamrażarka" to nic innego zmarznięta głowa.
Dziękuję tobie za zajrzenie i podzielenie się
refleksją pod treścią.

Pozdrowionka ciepłe dla ciebie!

Cześć, Seba!

Qrcze, wiersz świetny. Któż, jak nie Ty, może pisać w
tak fajnie zakręcony i nietuzinkowy sposób o
przyrodzie :-) Powiem Ci szczerze, że tak niezwykle
opisałeś pory roku, że mam we łbie jakieś niesamowite
obrazy... Przesuwają się, gdy zamykam oczy...
"Nadchodzi jesień - zbieram krople"... Niby tak
oczywiste, a jakie fajne, już mnie melancholija naszła
;-)

Pozdrawiam, Seba. Sława!

Żeby zrozumieć Twój wiersz musiałam poczytać sobie, o
tej pustyni?
Sebastian, nietuzinkowo ukazujesz te cztery pory
roku;)
Wplatasz w tę pustynie cząsteczki historii tej ziemi,
która notabene jest szczególna:)
Urzekasz swoją wrażliwością i dokładnym projektem tych
pokoi, które są nietuzinkowo ukazane:)


Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i z uśmiechem, Ola:)

Dzięki Grażynka-:)
Pozdrowionka dla ciebie i miłego wieczoru!

jak zwykle nietuzinkowo o przyrodzie,
która się zmienia wraz z porami roku...
Pozdrawiam, dobrego wieczoru życzę, Seba.