Polska Olimpiada
sportowa nie poezja do powspominania
Nie sztuka wygrywać
ktoś przecież przegrać musi
najważniejszy udział w zawodach
tak Baron Kubertem zawodników kusił
pierwszego dnia już srebro było
medal za trafne strzelanie
naszą dumę połechtał
ale na długo na tym się skończyło
bieli i czerwieni na widowni sporo
okrzyki szaliki i nimi machanie
ale wyciszyła się publika
gdy siatkarze od Bułgarów otrzymali
lanie
długo długo nic
medale tylko w reklamach
siedem dni czekania ponad siły
dwie drobne dziewczyny na łódce
medal brązowy zdobyły
w tym też dniu Adrian Zieliński
podnosząc sztangę dotknął szczęścia
może po czterdziestu latach pech opuścił
został mistrzem olimpijskim
dreszcz skórę mi ścina
pcha kulę Tomek Majewski
chce obronić posiadane złoto
może i dziś będzie finał
zabrzmiał Mazurek Dąbrowskiego
i biało -czerwona poszła w górę
z radości i mnie serce rosło
jestem Polką dlaczego by nie dlaczego
dziesięć medali nasi przysporzyli
liczyliśmy na inne i więcej
sto lat zwycięzcom współczuję przegranym
nie spałam gdy jedni i drudzy walczyli
Komentarze (14)
Dokładnie tak:)
Zgadzam się,że było więcej rozczarowań niż
radości...ale dobrych trzeba pamiętać
Było, nie było - zostały wspomnienia:))
Ciekawe, kibicka i zebrało się na wspominki. A jednak
ta Olimpiada to było rozczarowanie. Tych kilku
bohaterów z trudem ratowali honor Polskiej Ekipy.
Pozdrawiam. (+)
Dziękuję ,że byliście przez chwilę ze mną, za
przeczytanie i komentarze.
Dobrego dnia wszystkim życzę.
Tak to w sporcie bywa, jeden przegra drugi wygrywa. Ja
też naszym kibicuję, a Mazurek Dąbrowskiego serce z
radości ujmuje. Ciekawy temat wiersza. Pozdrawiam :)
jak widać sport jest ci bliski dałaś tego wyraz tym
pięknym 'wierszem"
pozdrawiam:-)))
Piękny kibic...
Oby więcej takich było, tak ładnie
piszących. +++
Pozdrawiam
Tak pamiętam ten mecz z Bułgarami, a miało być
złoto...ahhhhh,
pozdrawiam.
Świetnie opisane emocje podczas Olimpiady.
Pozdrawiam:)
Bardzo fajnie! Pozdrawiam!
Witam. Ja też uwielbiam sport, ale tak nie potrafię.
Miłego dnia
Pasjonujesz się sportem i co rusz dajesz temu wyraz.
ładnie
Pozdrawiam
Widzę, że i siatkówka nie jest Tobie obca! piękny
wiersz!
Pozdrawiam Cecylio serdecznie:)