Pomimo ciszy

jak dla mnie to za dużo tego: pomimo .... treść
skondensowana i piękna..;-}

Wiersz pisany jakby pod krytykę.
Choć niektóre wersy czuć.
Ogółem to wielka farsa.Dziwi mnie że ktoś widzi w nim
sens a tym bardziej że jest na Topie.

Jako komentarz niech będą słowa Coelho "Gdybyśmy byli
tak mądrzy, by wsłuchać się w ciszę! Lecz wciąż
jesteśmy ludźmi i nie potrafimy nawet słuchać własnych
rozmów"

hmm..no cóż ,gdy się kocha jest się szczególnie
wyczulonym na drugiego czlowieka ,odległości nie maja
znaczenia...

Cisza, czym ona jest ? Czasem potrafi ona głośno
krzyczeć, tak bardzo, że nie chcesz jej słuchać.

"usta milczą,dusza śpiewa..." (?)

Nawet gdy usta milczą Ty wiesz co one chcą powiedzieć.

Vick Thor ma rację – przymiotniki, imiesłowy,
zwroty tautologiczne plus kawałki w rodzaju
„usta milczą” „telepatycznie
odbierasz dźwięki” – tele – na
odległość – pateia – uczucie; wszystko to
balansuje na granicy parodii.
Bo jak nazwać tego „potworka językowego”?:

--„ usta oczekują chwili aby uwolnić uśpiony
głos i zabrzmieć głośnym echem” – usta
mają zabrzmieć echem? usta panu brzmią? Cud natury! I
dalej te same usta „brzmią” -
„odbijając się od gór i lasów pokonując odległe
przestrzenie”, w dodatku po to , by
„tańczyć w szczęściu pośród kwiatów
miłości”.
Usta: brzmią, odbijają się od lasów i tańczą. Nie
czuje Pan jaka to bzdura?
Podobnym „potworkiem” jest to:
„słyszysz bo pragniesz słuchać pomimo milczących
ust” – a co ma jedno do drugiego? Jak usta
milczą, to peel głuchnie?
Napiszę to po prostu: to nie jest śmieszne, to jest
tragiczne. Nie potrafi pan skonstruować prostej
wypowiedzi w języku ojczystym, poprawnego
zdania/wersu, a bierze się Pan za pisanie długaśnych
wierszy. Nie wie Pan co to podmiot, orzeczenie i jaka
jest rola w/w w zdaniu. Nie mówię o dopełnieniach i
innych bardziej wyrafinowanych elementach.
Niech Pan zobaczy jak w prostym kawałku, brak podmiotu
(bo jest on daleko wcześniej) plus bezsensowna
wersyfikacja powodują galimatias, bezsens i
śmieszność:
„zamieniając w słowa przemierzające
pustkowia” - peel (domyślny) zamienia w słowa
przemierzające pustkowia, czyli zamienia w słowa puste
przestrzenie, w dodatku te pustkowia coś przemierzają
– czyli wędrują . Czy widział Pan kiedyś
„wędrujące przestrzenie”?
A na samym początku: „Narzucone milczenie ciszą
nie pozwala przemówić aby wydobyć słowa”?
Milczenie - nie pozwala przemówić – ciszą? To
przecież kolejny bzdurny fragment.
Ręce opadają.

Czasem chcemy coś powiedzieć,słowa same cisną się na
usta ...ale jednak wystarczy tylko milczenie i wzrok ,
które powie wszystko ...Pozdrawiam :)

Pięknie. Pozdrawiam.

jestem rozczarowany Karolu tym nagromadzeniem
przymiotników i powtórzeń ( tautologia
stosowana).Temat nadaję się na miniaturę a ty
machnąłeś nudną kobyłę - zlituj się i popraw.

prawdziwa łączność dusz, ładne , refleksyjne, plusik