POMORZAŃSKIEJ STOKROTCE
Chcę by chmury moich uczuć niosły mnie w
przestworza
Bym tysiącem głosów śpiewał o serca
miłości
Żeby stary księżyc śmiał się zemną, a
północna zorza
By wiedziała, że w mym sercu znwu miłość
gości.
Zakochane serce pyta, czy je dziś
miłuję,
Z całusami, pewność sama w odpowiedź
przychodzi,
Ja je cenię, wielbię, i radośnie
objecuję
Że choć świat się zestarzeje, my będziemy
młodzi.
Miłość zawsze drzwi otwiera do spełniania
marzeń
Ukochanej, dziennie dotrzeć do jej celów
pomaga
Jest promykiem radości wśród nużących
wydarzeń,
W bitwach życia zwycięża jak Mongolski
Aga.
Więc ostrożność rzucam w pole, idę za
marzeniem
Choć zapłacę za to życiem, nie odmienię mej
decyzji
Będę wiernym mym przysięgom każdym serca
drżeniem
Miłość jest mym przewodnikiem, światłem
moich wizji.
Jak na imię ma ta miłość? Zgadujcie, nie
powiem.
Miłość jest jak kamień w wodę, robi nowe
kręgi
Czyn miłości gdy powróci, wtedy ja się
dowiem,
Czy bezpiecznie wam przekazać imię tej
potęgi.
Miłość czasem jak dziewczyna, przyjdzie do
nas Wiosną
Ucałuje nasze usta, czarnym okiem
oczaruje,
Rozraduje naszą duszę nucąc piosnkę swą
radosną,
Ponad chmury nas uniesie, z nami
poszybuje.
Komentarze (5)
Któż doścignąć chce jaskółkę ona gniazdko gdy zbuduje,
szybko dzieci swe odchowa i odleci w świat daleki,
gdzieś za morza, lądy rzeki, sokół zaś w dalekim kraju
wypatruje jaskółeczkę, kiedy wróci do gniazdeczka. A
tak swoją drogą to sokoły nie polują na jaskółki?
Miłość nie jedno ma imię:)) ale wiersz bardzo ładny:)
Czasami ta miłość przychodzi tez inna pora roku:)
..ze mną... wiersz możne się podobać , trochę
przeszkadza w czytaniu skrzeczący rytm.
Ach Lvie Cyganki nie ma Stokrotki wąchasz ;-) Znów
bardzo romantyczny wiersz, jakie lubię czytać u
Ciebie.