.ponury wschód...

...

ponury wschód słońca zwyczajna powtarzająca się chwila
te same czynności
ten sam pokój a w nim te same cztery ściany
te same osoby
wszystko
nie zmienia sie jest takie samo jak wczorajszy smutny
dzień
zmienia sie jedynie wnętrze moje wnętrze
które sprawia iż mój świat jest inny spogladam przez
okno a za nim wciaż to samo ten świat
nie potrafie w nim życ lecz musze jestem zwiazany nie umiem sie wydostać
słońce ponownie wstaje
one wstaje wraz z moim światem.

..w mojej walce ze światem jest coś ukrytego głeboko w sercu..

autor

*Sen*

Napisany: 2005-05-07 Dodano: 2005-05-30 00:27:59

Ten wiersz przeczytano 627 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Obrazkowy Klimat Pesymistyczny Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie