poranne obrazy

Poranna mgła
otula świat.
Kłębi się wsród
moczarów.
Tylko niewinne
promienie słońca,
powoli odsłaniają
mgielną kotarę.
Ptaki ucichły,
zmęczone chyba.
Dąb sennie
konarami porusza.
Patrzę codziennie,
na te obrazy.
Uśmiecham się
w oknie co ranek.
Dziękuję Boże
za to że żyję,
że dane mi
to na nowo przeżywać.
Patrzeć i słuchać.
Samkować życie
jak dobry trunek.
Zyć tak by niczego
nie żałować.

cudownie jest obudzić o poranku znów i znów ,znów

autor

sarenk@

Napisany: 2006-09-26 Dodano: 2006-09-12 06:18:32

Ten wiersz przeczytano 447 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie