Pore dni jesce
wiersz gwarowy
Pore dni jesce
Podź choć roz se mnom,
casu mos jesce ino pore dni,
tutok między nami na ziemi.
Pódziemy se na nogak razem
pośród śniegu a moze juz
pośród zieleni…
Powiedz prowde, jako sie to stało,
ześ mnie całe zycie poniewieroł,
a jo cały cas cierpiała,
ze tak brzyćko postępujes
se mnom.
Tak boleśnie mijo nase zycie.
Tak mineno po ślubie pół wieku.
Cy to tak umiero miyłość i cłek
i syćko w cłeku…
Moze nie wies fto jo jest
tak myślem,
bobyś do mnie posłoł
serie słów, co raniom.
Mniej mnie syćko dzisiok boli,
bo złe słowa jak śnieg
teraźniejsy tajom.
Wiem, nie pódzies inne
sprawy zawse były
nowaźniejse i nie cujes
ze cierpienie byłoby wtej,
krapke mniejse…
I pewnie nie dowiem sie nigdy,
ani teroz, za coś se mnie chłopce
całe zycie poniewieroł…
Komentarze (26)
krapke, a nawet wiecej mnie wzruszylas, skoruso;)
pozdrawiam
Poruszasz swoja smutna refleksja.Trudne zycie we dwoje
lecz dostrzegam pomimo wszystko, przebaczenie.
Serdecznosci.
mocny przekaz pozdrawiam
Poruszające...
Miłego dnia, skoruso.
Smutna refleksja, która z pewnością mogłaby dotyczyć
wielu osób.
Pozdrawiam:)
czasami tak jest pierwsze uniesienia mijają, a
pozostaje szarość życia, nie pielęgnuje się
związku,,,pozdrawiam :)
...opamiętania nadejdzie chwila...bólu nic i nikt nie
zmaźe...tylko kapkę będzie lżej...
Pozdrawiam serdecznie, mój plusik
Poruszająca do głębi smutna strona życia...pozdrawiam
:)+
Pięknie Skoruso. Sama prawda. Takie nasze jest życie.
Jak się żeni to obieca złote góry, a potem diabeł w
niego wchodzi i cuduje. Opamięta się, ale często już
jest za późno. Pozdrawiam serdecznie.
Poruszające. Dziękuję.
Bardzo smutna refleksja, czasem tak jest że życie
usłane różami z kolcami...