Porządki

Cały tydzień pracuję od rana do wieczora -
Luz-blues. Nadchodzi niedziela. No i zaczyna się horror.
- Masz wolne, więc może w mieszkaniu porządek wreszcie zrobisz -
Podpuszcza mnie synowa. A ja się daję wrobić.
Wyjmuję koszulę z lodówki. Nim ją do prania wrzucę,
To z pralki muszę wyjąć dwa scenariusze Kutza,
Stawiam je w biblioteczce, tuż-tuż obok kiełbasy,
Patrzę, a za książkami poniewiera się basen.
Tak długo go szukałem, już mamie nowy kupiłem...
Co zrobić z nim? Do kredensu na wszelki wypadek włożyłem.
Przy okazji z kredensu stare wiersze wyjąłem
I czytam je. Dobre czasy... Wiersze jeszcze ze szkoły.
I jeszcze jakaś książka – to pamiętniki Paska,
Więc niosę do biblioteczki i kładę obok żelazka.
Sprzątam już chyba godzinę, a na podłodze leży
Góra przedmiotów, których nie wiem, gdzie dać należy:
Stara tarka do prania, nożyce do owiec strzyżenia,
Obok niesprawny aparat do mierzenia ciśnienia,
I sprawna (prawdopodobnie) do szycia Singera maszyna,
Samochodzik zabawka (nie wiem – mój, czy też syna),
Dość wyliniała pamiątka po praprababci – rajer
I waga kuchenna, co w funtach i łutach ciężar podaje.
Sprzątam już dwie godziny. Aż raptem telefon dzwoni.
Jest niedziela. Z wizytą wpaść chcą do nas znajomi.
Otwieram więc wszystkie szafy i wpycham do nich na siłę
To wszystko, co przed sprzątaniem gdzieś w innych miejscach było.
W końcu się wszystko domknęło. Znowu żyć można w mieszkaniu!
Wreszcie spokój! Cudowny!
...Do następnego sprzątania.

Na potrzeby wiersza nieco "podrasowałem" rzeczywistość, ale wcale nie aż tak bardzo.

autor

jastrz

Napisany: 2018-06-03 Dodano: 2018-06-04 02:14:14

Ten wiersz przeczytano 1307 razy

Oddanych głosów: 27

Rodzaj Rymowany Klimat Ironiczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie