poskromione zło
życie spija to
co zostało na dnie
nieposkromione zło
do ostatniej kropelki
aż braknie tchu
i zniknie smutek wszelki
spontaniczny śmiech
pozbawiony pozorów
zabije życia grzech
ożywiony wzrok
nadziei kroplami
zrobi nowy krok
życie spije to
co zostanie na dnie
poskromione zło
autor
suzzi
Dodano: 2009-09-24 07:14:11
Ten wiersz przeczytano 554 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
czasami warto przemilczeć, by nie rozdrażnić
zła...wtedy dobro zło zwycięży...Pozdrawiam :)
Niech zło będzie poskromione a strumień nadziei
wypełni serce po brzegi :)
Dobrze się czytało:))
Nie każdy jest skory do łutu pokory.
zło w postaci urojonej a także rzeczywistej jest
Optymizm i widzenie prawdy bez pozorów opanuje
niepokoje ,a więc życie to stosunek człowieka do zła
Wiersz dotykiem tego tematu, bo instrumentem działania
jest życie a więc każdy ma inny.Wiersz inspiruje Na
tak! Pozdrowienia
Myśle że życie spija wszystkiego po trosze inaczej
byłoby nudno musi być adrealina aby kochała
dziewczyna ,potem troche złości niejasności na koniec
więcej miłości samo życie i już !
Marzę o cofnięciu czasu. Chciałbym wrócić na pewne
rozstaje dróg w swoim życiu, jeszcze raz przeczytać
uważnie napisy na drogowskazach i pójść w innym
kierunku.
i to jest właśnie życie ....płynnie sie czytało :):):)
oby tak się stało :)))
Trzeba mieć w sobie dużo pokory, by poskromić zło...
Ciekawy wiersz.
Wszystko co spontaniczne jest najbardziej wartościowe,
bo najmniej sztuczne...ładnie poprowadzony wiersz:)
Pozdrawiam
życie spija nie tylko złe krople chwili...są i te
słodkie- które zapewne bardziej lubimy....ale przeciez
nikt nie powiedział że życie bedzie usłane
różami...Pozdrawiam:)