Posłannicy raju
Czy ktoś wie jak
umierają ptaki
dziś z nieba spadł ptak
pac jak mały kamień
leży na wznak
dzióbek otwarty skrzydła rozwarte
czy tak Bóg daje znak
co życie na ziemi jest warte
lękliwie patrzę w pamięci nie zatrę
szary ptak jego skrzydła i oczy
martwe
a myślałam
że gdy przychodzi czas
ptaki niczym posłannicy raju
wlatują wprost
do krainy nieba
autor
marcepani
Dodano: 2017-06-11 10:57:36
Ten wiersz przeczytano 1028 razy
Oddanych głosów: 35
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (34)
Tak naprawde to nigdy nie zastanawial sie agarom,
gdzie umieraja ptaki.
Bardzo dobra refleksja;)
Niestety, ptaszki to nie Anioły a na jakiś tam kres
skazane są wszystkie istoty. + i Miłej niedzieli.
Wszystko co żyje kiedyś robi..pac tak to już bywa jest
początek i koniec:)pozdrawiam serdecznie i miłego
wieczoru.
Rzeczywistość jest jednak inna. Pozdrawiam Marcepani
Obrazowo. Śmierć niestety, nawet w ptasim wydaniu, nie
ma w sobie nic pięknego:( Pozdrawiam:)
bardo ciekawe pozdrawiam
I ja tak myślałam, ech.
Ciekawa refleksja...
+ Pozdrawiam :)
Witaj. Te ziemskie ptaki jak my musza no spasc, ale sa
podobno i te inne , te rajskie, jak nasze dusze. Moc
serdecznosci Marcepani i papasie juz :)
nie jest tak lekko wejść do raju .. gdy skrzydła za
życia masz podcięte i oczy na wszystko zamknięte ..
ja też(:
Wiersz z głębią. pozdrawiam ciepło :)Miłej
niedzieli.
Ptaki - w wieczności - myslę - rownież mają swoje
miejsce. Wiersz - w drugiej części mnie oczywisty ale
też znakomity, choć refleksyjnie niejednoznaczny.
pięknie
człowiek zawsze zazdrościł ptakom. one łączą niebo z
ziemią. są jak symbole.
wiersz z głębią. pozdrawiam ciepło :)