Pośmiertne wspomnienia
Bezpowrotnie wyblakła poranna jutrzenka,
świt się w dzień nostalgiczny powoli
przemienił.
Pod pamięci balastem serce ojca stęka,
jasne słońce cień rzuca – zabrakło
promieni.
Nie znajdziesz w mętnych oczach radości ni
blasku,
poza zasięg odeszła piękna dusza syna.
Na pstrym koniu jechała stworzyciela
łaska,
za popełnione błędy dziś siebie
obwiniam.
Gdybym przeszłość mógł zmienić i w czasie
się przenieść,
spróbowałbym być lepszym i chciałbym znów
przeżyć
najpiękniejsze momenty wraz z Tobą na
scenie
rodzinnego teatru. Pragnę byś mi wierzył.
autor
Sławomir.Sad
Dodano: 2024-04-24 20:16:48
Ten wiersz przeczytano 786 razy
Oddanych głosów: 35
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (33)
Witaj Sławku, poruszające serce wersy, pełne bólu,
tęsknoty, refleksji oraz wspomnień.
Współczuję.
Pozdrawiam serdecznie.
To poruszające wspomnienie wyraża ból straty i żal po
utracie bliskiej osoby oraz pragnienie cofnięcia
czasu, by ponownie przeżyć wspólne chwile pełne
radości i miłości.
(+)
Smutny, chwytający za serce wiersz. Nie dziwię się,
bowiem każdy rodzic po śmierci ukochanego dziecka
długo nie może zapomnieć cudownych, razem spędzonych
chwil.
Mam nadzieję, że z biegiem czasu mniej będzie boleć.
Pozdrawiam i do powrotu pisania zapraszam.