postanowiłam mamo
tyle sprzecznych emocji
pytań bez odpowiedzi
układam myśli w logiczne zdania
już nikt mi nie zabrania
kochać…
tak doskonale układałaś mój świat
dlaczego więc ma on tyle wad
i kto do tego prawo ci dał
wczoraj czułam żal, dziś gniew
pragnęłam ukarać cię
ale po prostu odejdę
jedno krótkie słowo: tata
tego brakowało mi do szczęśliwego świata
o co walczyłaś, gdy ja tęskniłam?
nie odpowiedziałaś….
autor
Sylwia Grudziądz
Dodano: 2007-12-03 19:29:40
Ten wiersz przeczytano 400 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
oj, bardzo osobisty wiersz...jakby fragment trudnej
rozmowy, tyle że "słyszymy" jedną stronę...i może
dobrze. Za siłę emocji, wielkie jej pokłady+.
...ciekawie stylowo napisany wiersz czuć w nim...twoje
..ja..
bardzo osobisty wiersz .. wiele jest w nim żalu i
smutku ...wiele niedomówień...