Poszybować w dal...
Poszybować w dal
w przestworze
na antypodach
być wolnym jak ptak
***
uwolnić się z klatki
żyć z tymi
których kocham
ujrzeć śnieg
z góry wolność
której tak
wszyscy pragniemy
autor
Beata K.
Dodano: 2009-05-06 06:04:10
Ten wiersz przeczytano 653 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
naprawdę masz wielki talent++++++++++=+)
piękne pragnienie wolności...każdy chyba o niej
marzy,by uciec od tej codzienności...ucieczką może być
nasze pisanie,przyjaźń i miłość...wszystko co sprawia
nam radość...ładnie napisany
wiersz...pozdrawiam.ps.cieszę się że podoba ci się
busz samotności,cieszy mnie to dlatego ze przystanęłaś
przy tych słowach i poczułaś
Jak uwolnić się od codzienności??...
Popłynąć w obłoki, tylko tam można znaleźć szczęście.
Twój wiersz z polotem to odgadł.
Każdy chciałby, chociaż raz, unieść się pod niebo i
poczuć właśnie ten rodzaj wolności, ale wiem, że w
wierszu nie o taką wolność chodzi.
Widać, że ten tekst jest bardzo emocjonalny i wyszedł
z głębi. Dobrze napisany.
Pozdrawiam.
osobiście stwierdzam że wystarczy że piszesz...już
jesteś wolna i lecisz w przestworza. pozdrawiam
` Ślicznie !
Pozdrawiam;)