Powiedz mamo...
Powiedz...
po co uczyłaś mnie jak żyć!
jak stawiać kroki
mówić słowa
docenić dotyk i uśmiech
Powiedz...
po co uczyłaś mnie jak być
sobą bez względu na los
unosić wysoko głowę
... wtedy nie widać łez
Powiedz...
dlaczego kazałaś mi
żyć według własnych zasad
nieważne - dobrych czy złych
Uderz! Krzyknij prosto w twarz!
Bo...
to chyba nie jest mój świat
zakłamany i perfidny
Powiedz... ja tak nie potrafię żyć!
Mamo...
... postaram się mamo... być taka jak chciałaś...
autor
nataneila
Dodano: 2004-10-18 23:24:04
Ten wiersz przeczytano 1593 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.