Powiedz mi...
Powiedz mi...
kiedy zawiesiliśmy poprzeczkę zrozumienia
zbyt wysoko
dbając by stała się kroplą braku sił na
zwycięstwo jedności
przepełniając kielich niedomówień
i tworząc z serca czarę
Czy wiesz?
Powiedz mi...
kiedy zbudowaliśmy mur pomiędzy naszymi
oddechami
dbając by zaciśnięta w pięści bliskość nie
potrafiła przebić
zsyłając suchy ląd
zatapianiu się w spojrzenia
Czy wiesz?
Powiedz mi...
kiedy wytyczyliśmy granice powrotom do
tylko nam znanych słów
dbając by nadziei nie przydzielono zielonej
karty
a wysyłana armia głuchych skarg i żalów
strzegła nienaruszalności terytoriów
już wrogich sobie ust
Czy wiesz?
Powiedz mi...
kiedy założyliśmy maski obojętności
samotnością czyniącą nas ślepcami
w ramionach wrzucających z ostoi w
przeklętą ciszę
wrzeszczącą nieistnieniem wszystkiego
czym tętniły wspólne międzylinijki naszych
dusz
Czy wiesz?
Wyszepcz mi...
czy jeszcze poprowadzą nierozświetlone
drogi
gdy wciąż czekamy poboczami
przemoknięci na wskroś milczeniem
Czy jeszcze potrafisz...
Czy jeszcze chcesz...
Komentarze (56)
Przeczytałem ponownie, z refleksją, ten poważny
wiersz.
Pozdrawiam serdecznie.
pięknie
spodobała mi się metafora przemokniętego milczenia
pozdrawiam serdecznie
Trzymaj się swojej połowy, bo to twój świat
zadecyduje,czy warto go poszerzyć czy też nie.
Moc serdeczności
Dziękuję za ten wiersz!!
Popłakałem się, z tego całego czytania!
Fenomen w treści.
Dodam od siebie, że mosty które są budulcem jednej
drogi, czasami trzęsą się.
A tutaj nasza inżyniernia - :)
może coś zdziałać.
Pozdrawiam serdecznie!
Można żyć razem, ale jednocześnie obok siebie.
Bardzo dobry wiersz.
Ślę moc serdeczności :)
Smutna życiowa refleksja.
Skłaniasz do przemyśleń nad wartościami życia.
Pozdrawiam.
Marek
Bardzo smutne jest taka rodząca się przepaść, może to
wina rutyny, może lata tę miłość stępiły,
co do pytań, to chyba póki co są retoryczne?...
Pozdrawiam ciepło, obu w życiu było weselej tego
Autorce życzę:)
sporo smutku w tym wierszu, ładnie poprowadzone słowa
Bardzo smutny, chwytający za serce wiersz...
Pozdrawiam serdecznie życząc Pogodnych i Wesołych
Świąt Wielkanocnych +++
O tak, bardzo przejmujący wiersz jakże takich pytań
nie usłyszeć, kiedy mówi to osoba ukochana.
W życiu czasami nieświadomie jak i świadomie podnosimy
poprzeczki lub stawiamy bariery.
Wiersz mnie ujął mądrością i dojrzałością w tym
pytaniu cyt.
Czy jeszcze potrafisz...
Czy jeszcze chcesz...
Właśnie czy jeszcze chcesz to jest klucz...
Powiedz mi...
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i z uśmiechem, Ola:)
Bardzo ładne strofy. Może trochę za dużo metafor, jak
dla mnie. Pozdrawiam
+ :)
Dziękuję serdecznie za czas u mnie spędzony i
pozostawione refleksje, pozdrawiam najcieplej kochani.
Tak samo piekny jak i smutny, pozdrawiam
Bardzo ciekawy wiersz zatrzymuje, skłania do
refleksji,pozdrawiam wiosennie :)