Powracam na beja przyjaciele...

Przepraszam za kłamstwo me mam nadzieję że mi przebaczycie

Życie mi się kończy
Życie mi ucieka
Życie mi przez palce przecieka

Żyć nie mam po co
Zagadki same w życiu mi wychodzą
Bogowie śmierci już do mnie przychodzą

Chcą mnie zabrać z stąd
A ja nawet nie wiem jak
Zostać pragnę z wami tak

Czemu nie może być tak jak kiedyś
Czemu nie może być tak jak wtedy
Czemu bóg na to pozwala

Jestem u krawędzi życia
Wielka przepaść na mnie czyha
Zaiste to nie będzie ostatni wers

Nie wiem czy skoczyć mam
To koniec życia
Taki cel mam

Nie opuszczę was
Choć ciężko mi żyć
Zrobię bogom na złość i będę żyć

Bogowie nie są po mojej stronie
Mam na dzieje że są po waszej
Bo po mojej nie ma żadnego

A teraz kończę ten wiersz
Natchnienia nie mam nawet na sen
To nie będzie mój ostatni wiersz

Powracam by się odrodzić
By się znów narodzić
By życiem się cieszyć

Powracam na beja
Przyjaciele wierszowi
Mam nadzieję że przebaczycie mi

Okłamałem was z tamtym tchem
Przepraszam jeszcze raz
Za tamten wiersz

autor

Qiuzo

Napisany: 2009-04-17 Dodano: 2009-04-17 12:59:55

Ten wiersz przeczytano 637 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Nieregularny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie