Powrót do przeszłości
Idąc łąkami kołysanymi przez wiatr
cofam się myślą do dziecinnych lat.
Gdzie beztroski śmiech
i ciepło kominka,
a każdą łzę ocierała matczyna ręka.
Odeszły bezpowrotnie te chwile sielanki.
Zostały wspomnienia jak z bajki.
autor
SONIA2
Dodano: 2024-01-14 16:31:24
Ten wiersz przeczytano 251 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Cudna melancholia. Szkoda, ze tak krótko. Czuję
niedosyt.
Pozrawiam :)
Przepiękna nostalgia,
pozdrawiam serdecznie:)
Piękne wspomnienia.
Pozdrawiam serdecznie :)
Do przeszłości wracamy często. Dobrze, jak są to
przyjemne wspomnienia, a te w wierszu wydają się
takimi być.
(+)
zostały wspomnienia (tak jak i u mnie)