powroty
tekst napisany po powrocie z sezonowej pracy
Kim Ty jesteś ?
Kiedyś byłem synem teraz nie wiem kim
jestem.
Historia koło zatacza nie w prawą lecz lewą
stronę
do matki dziecko powraca, miłości bliskich
spragnione.
Wichrami biednej przeszłości w dalekie
kraje rzucony
powraca do swej ojczyzny, biedny i obco
skruszony.
Nikt nie wita kwiatami wrota pamięci
zamglone
obco ,zimno inaczej, w którą udać się
stronę .
By móc dotrzeć do bliskich zrozumieć ich
ideały
pomówić mowę ojczystą nabrać polskiej
ogłady .
Z pamięci tej części świata znikło
wspomnienie o Tobie
Zrozumieć nikt Cię nie może w postępowaniu
i mowie.
Kto Ty jesteś?
Inny a jakby ten sam, ciężki do
zrozumienia,
może za jakiś czas, powrócą stare
wspomnienia.
Komentarze (2)
Masz co chciałeś wracając do pogańskiego kraju, gdzie
tylko innowiercy czują się jak w raju. To co napisałeś
popieram.
Tak właśnie ciężko jest dojść do siebie z powrotem w
polskiej rzeczywistości ludziom, którzy wracają z
sezonowej pracy... Wydaje im się, że wszystko będzie
jak dawniej - jednak nie, jednak wszystko jest inne...
Trzeba się ponownie zaaklimatyzować... Pokochać na
nowo ojczyznę... Piękny wiersz.