powroty czyli oleodruk stołeczny

najpierw gruntuję płótno
kreślę horyzont
światłocieniem nadaję głębię
wspomnieniom - moim i twoim...
o Naszym Mieście ...
labirynty asfaltu pociągam antracytem
- uprzednio rozluźniam nadgarstek
chcąc nadać płynność ruchom
potem stawiam prostopadłościany blokowisk
maczając pędzel w matowej szarości plamie
teraz gwar dzieciarni grającej w piłkę przy trzepaku
- jak mam namalować dźwięki?! hebanowe nutki może? gdzieniegdzie matczyne nawoływania na obiad
niczym wełniane owieczki wybiegające z ust gospodyń
- woskowy ze słomkowym zmieszam chyba...
smak oranżady w proszku wyjadanej palcem
- najlepsze będą neonowy żółcień i amarant, nie sądzisz?
później to spustoszenie podwórek po Telexpressie
Dynastii kolejny odcinek nadawali przecież...
- będzie takie płowe, przeraźliwie żółtoszare
i to niebo niemal zawsze ultramaryną rozdęte
- też namaluję...
jeszcze tylko tupot twych chłopięcych kroków
tętniących własnym życiem w zaułkach ulic
- kolorem sepii je sobie maznę...
i na koniec utrwalę werniksem
dodając kapkę pajęczych obtłuczeń

Pe.O

autor

Katarzyn(k)a

Dodano: 2010-06-22 20:28:24

Ten wiersz przeczytano 496 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie