powszedni dzień jest świętem
na kwiatowej nie kwitną już kwiaty
chociaż klucz ten sam zamek otwiera
czas zamazał młodzieńcze wspomnienia
półki kurzem pokryte szarawym
inny dźwięk się w pokojach rozlega
chleb w szufladzie wyschnięty i czerstwy
nikt nie czeka na wolne godziny
piękne plany i ciche tęsknoty
jak tandetny obrazek wyblakły
pozostała samotna modlitwa
która nigdy niczego nie zmienia
autor
Boik
Dodano: 2009-11-14 12:40:16
Ten wiersz przeczytano 508 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Często tak bywa,że starość równa się samotność,
smutek, żal.Przychodzi taki dzień, że człowiek
zastanawia się po co jeszcze żyje, po co prosperuje,
czy to wszystko ma sens? a jednak, jest jeszcze
modlitwa.
wiersz smutny o samotności Jest piękny szczery i
wzruszył mnie bardzo osobiście Na tak! Pozdrowienia:)
ładny wiersz, ale prosi się zmiana zapisu na
czterowersowy i ostatnia w trzywersie. pozdrawiam
ciepło :)
Przemijanie bezpowrotnie piękne chwile zmienia we
wspomnienia.
Na końcu ostateczny brak wiary... niektórym modlitwa
daje siłę. Ładny wiersz, pozdrawiam.
przypomniały mi się słowa piosenki - "nic nie może
przecież wiecznie trwać "- ech samo życie -pozdrawiam
Wszystko się kiedyś kończy - nawet kwiaty na
kwiatowej.Pozostaje kurz wspomnień i modlitwa,która
wiele zmienia.
piękny, bardzo bliski mojemu sercu, ogromny +
..."chociaż klucz ten sam zamek otwiera"... Czy przy
ulicy Kwiatowej jest zamek, pałac i klucz otwiera
drzwi do tego zamku. A może klucz otwiera drzwi
mieszkania czy domku? Tego nie wiem...
przychodzi taki dzień , że tylko kurz pokrywa
wspomnienia ... :)