Powtórka z modraszka

Jeden z moich polonistycznych i historycznych ulubieńców wypowiada się jako najsłynniejszy polski homoseksualista

1. Twarz blada, wąsata, nieznana
Wzrok mętny rozgryza arkana
Deszcz pada ze śniegiem
Widzisz, Boluś
Że Gwiazda Zaranna
Prześwieca, przegrzewa
Nim Słońce zaśpiewa?
Słyszysz, Boluś, żurturny?
Dzień wstaje pod Wisłą nadchmurny
Gniazd kruczych trwa wysyp wszechskórny
Gdy kraczą byt górny
Czujesz, Boluś, wszechświatów muzykę?
Zakwitły kasztany
Zielenią się liany
Śpią groźne brytany
Planeta na mgnienie, na wiek
Przystaje na błysk, na cień
Ref.: Czujesz, Boluś, wszechświatów złotą muzykę
Czystą, świetlistą, pożerczą jak dzwon?
Ruszasz może na słońce zbrojny w tykę
W los szczodrobliwy jak zgon?
Gdy o miodzie i żlebie
Dotulałeś do siebie
Skrzydła wieszczka modraszka jak len
Radość w werbel uderza
Kądy wyjdzie z pancerza
Jak ja cały, gdy prześnił się sen
Grzywka fruwa na wietrze
Wszystka z miedzi - co lepsze
Wieloletnie nam widma wskrzesza tak, właśnie tak
Tryska strumień stateczny
Z mego serca przedwieczny
Najwierniejszy sojusznik i kat
2. Gdy na bezkres, na chwilę
Tańczą z nami goryle
Strącasz niebo wąsami
Lub rozmawiasz z kwiatami
W twarz rumianą całujesz
Ster tęczowy przejmujesz
W pełnej ludzi komnacie sam ulatasz w szkarłacie
Ref.: Czujesz, Boluś...?
3. Pustosz rojna się czyni
W gwarnej śpiewem jaskini
Milkną ciała niebieskie
drzewa szumią nam jeszcze
Na atomy nicuje
Tłum, co w sieciach króluje
Żyć ni umrzeć nie zwoli, my zaś marzym do woli

autor

Kropla1220

Napisany: 2023-06-09 Dodano: 2023-06-09 14:58:25

Ten wiersz przeczytano 453 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie