POZA CIAŁEM
jesteś bezwładny
blisko umierasz
lecz poza ciałem
tuż obok niego
każdy dzień jest tym samym
nieocalona dusza cierpi
słyszysz jej krzyk
rozedrgane po nim myśli
wolno kołyszą się w powietrzu
nagle spotkały się wasze dłonie
i skrzyżowały spojrzenia
ciało prosi o więcej
a poza ciałem jest jeszcze dusza
zbawiennie ocalona miłością
i serce znów bije nowym rytmem
autor
nic_nie_umiera
Dodano: 2008-11-25 15:40:47
Ten wiersz przeczytano 400 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
w wierszu czuć nostalgię(nie jest obojętny) ale na
plus
tak juz to jest ze nasze "ja" - dusza pcha nas przez
zycie - jezeli ono niezyje giniemy i my stajac sie
wegetacja czlowieka:)